در زمینه سیستم های زهکشی، آب باران (یا آب طوفان همانطور که اغلب توصیف می شود) به آب تصفیه نشده ای اطلاق می شود که به صورت باران می بارد و از پشت بام ها، راهروها و جاده ها جمع آوری می شود. این آب برای بازگشت به محیط زیست بی خطر است، با این فرض که در مناطق بالقوه آلوده، مانند پیشروی جایگاه های سوخت که ممکن است نشت نفت و سوخت وجود داشته باشد، نیفتد. از سوی دیگر، فاضلاب به آبی اطلاق می شود که از توالت، سینک، حمام و دوش، ماشین لباسشویی و ماشین ظرفشویی موجود در ملک شما تخلیه می شود. می‌توان آن را بیشتر به آب کثیف از توالت‌ها و آب خاکستری از سینک‌ها و غیره تجزیه کرد. هر دو نوع فاضلاب باید توسط سیستم زهکشی به کارهای تصفیه فاضلاب محلی منتقل شوند.
لوله کشی شبکه آب باران
شبکه آب باران
آب حاصل از بارش باران در بام ها، حیاط ها، حیاط خلوت ها و نورگیر های فاقد سقف را بایستی به داخل سیستم جمع آوری و دفع آب باران یا سیستم مشترک فاضلاب و آب باران هدایت نمود . برای این کار بایستی مقدار بارش محتمل برای هر کدام از فضاهای ذکر شده را محاسبه کرد .
لوله آب باران نبایستی به داخل شبکه فاضلاب خانگی تخلیه شود و معمولا آن را به شکل جداگانه به داخل چاه های جاذب هدایت می کنند . در مناطقی که شبکه فاضلاب شهری وجود دارد نیز معمولا بایستی آب باران هر ساختمان را جداگانه جمع آوری و به داخل چاه های جاذب هدایت نمود و انتقال آن به شبکه فاضلاب شهری مجاز نمی باشد.
جلوگیری از نفوذ بو و گازها
اگر لوله های عمودی و افقی آب باران به شبکه مشترک فاضلاب اگو و آب باران متصل می شوند، برای پیشگیری از نفوذ بو و گاز های حاصل از فاضلاب به داخل لوله های آب باران بایستی بر روی لوله های آب باران سیفون نصب کرد .برای این منظور می توان در روی هر کدام از لوله های عمودی آب باران به شکل جداگانه سیفون نصب نمود و یا یک سیفون بر روی خط اصلی انتقال آب باران پیش بینی کرد. نصب سیفون بایستی به شکلی باشد که بتوان آن را به سادگی از طریق دریچه های بازدید که در دسترس قرار دارند تمیز نمود . لوله آب باران را نبایستی برای دفع و هدایت فاضلاب و یا به عنوان لوله هواکش استفاده کرد . همچنین، لوله های فاضلاب و لوله های هوا کش را نمی توان به عنوان لوله عمودی آب باران مورد استفاده قرار داد .
سیستم دفع آب باران و فاضلاب ساختمان
سیستم های دفع آب باران و فاضلاب بهداشتی یک ساختمان بایستی تماما از همدیگر جدا باشند، مگر آنکه سیستم فاضلاب از نوع سیستم مشترک باشد که در آن صورت فاضلاب و آب باران در یک لوله مشترک تخلیه خواهد شد.
در سیستم های به لوله Y مشترک می توان لوله آب باران را در سطح افق و به وسیله ی یک اتصال مشترک متصل کرد. اتصال لوله آب باران به لوله مشترک بایستی حداقل ١٠ فوت پس از هرگونه انشعاب فاضلاب یا انشعاب لوله عمودی فاضلاب انجام شود.
تمام بخش های بام (بجز بخش هایی که به لوله آب بر (Gutter) تخلیه می شوند) بایستی دارای کف شوی آب باران (roof drain) باشند. این کفشوی ها بایستی دارای صافی باشند و مساحت سوراخ های آنها نباید کمتر از یک و نیم برابر مساحت مقطع لوله های عمودی و افقی آب باران متصل به آنها نباشد.
تخلیه آب باران بایستی مستقل از شبکه فاضلاب باشد .زیرا اولا حجم سیستم تصفیه را افزایش می دهد و ثانیا آب تمیزی است که می تواند به رودخانه ها ریخته شود و مورد استفاده کشاورزی و غیره قرار گیرد .